ΕΞΕΛΙΞΗ

Η εξέλιξη που γι αυτήν μάθαμε στο σχολείο είναι η εξέλιξη της υλικής μορφής. Μάθαμε ότι ένα ψάρι είναι πιο πολύπλοκο και επομένως πιο εξελιγμένο από ένα σφουγγάρι. Ένα άλογο πολυπλοκότερο και γι' αυτό πιο εξελιγμένο από ένα φίδι, ένας πίθηκος πιο εξελιγμένος από ένα άλογο, επομένως ο άνθρωπος η πιο πολύπλοκη μορφή ζωής στον πλανήτη, είναι και η πιο εξελιγμένη...ΑΥΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΙΔΕΑΣ ΠΟΥ ΛΕΕΙ, ΟΤΙ, Ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΛΕΓΞΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΜΕΣΑ Σ΄ΑΥΤΟ, ΕΙΝΑΙ Ο ΠΙΟ ΕΞΕΛΙΓΜΕΝΟΣ.
Δηλαδή, "Επιβίωση των ικανοτέρων", σημαίνει ότι ο οργανισμός που μπορεί να διασφαλίσει την επιβίωσή του και να εξυπηρετήσει την αυτοσυντήρησή του καλύτερα, είναι ο πιο εξελιγμένος.

Όταν όμως έχουμε δύο ανθρώπους, που έχουν και οι δύο την ίδια οργανωτική πολυπλοκότητα και την ίδια νοημοσύνη, αλλά ο ένας  είναι στενόμυαλος, κακός κι εγωϊστής, ενώ ο άλλος είναι μεγαλόψυχος κι αλτρουϊστής, λέμε ότι ο δεύτερος, είναι πιο εξελιγμένος.
Επίσης αν ένας  άνθρωπος θυσιάσει τη ζωή του σκόπιμα για να σώσει κάποιον άλλο, από μια σφαίρα π.χ. ή ένα αυτοκίνητο, λέμε ότι αυτός ο άνθρωπος που θυσίασε τη ζωή του είναι ένας πολύ εξελιγμένος άνθρωπος κι αυτό, ενώ όλοι το αντιλαμβανόμαστε ως αλήθεια, αντιφάσκει με τον τρόπο που μαθαίνουμε να αντιλαμβανόμαστε την εξέλιξη!
Η βαθύτερη κατανόησή μας λέει ότι ένα ον που δίνει περισσότερη αξία στους άλλους, απ' όση δίνει στον εαυτό του και στην αγάπη, απ' όση δίνει στον φυσικό κόσμο γύρω του, είναι αληθινά εξελιγμένο και χρειάζεται η τρέχουσα άποψη και γνώση μας για την εξέλιξη, να ευθυγραμμιστεί μ' αυτήν την βαθύτερη κατανόησή μας, κι έτσι να αποκτήσουμε μια νέα, διευρυμένη αντίληψη της εξέλιξης, που να μας βοηθήσει να δούμε σε τί εξελισσόμαστε, τί βιώνουμε, τί θεωρούμε πολύτιμο και πώς ενεργούμε.
Παρατηρώντας γύρω μας βλέπουμε ότι ένα ξύλο είναι εργαλείο. Εμείς  επιλέγουμε πώς θα το χρησιμοποιήσουμε.Τό ρόπαλο που σκοτώνει, στερεώνει επίσης στο έδαφος ένα κοντάρι που στηρίζει ένα αντίσκηνο. Το μαχαίρι, σκοτώνει ή κόβει ψωμί, τα χέρια που φτιάχνουν όπλα και βόμβες, μπορούν να φτιάξουν σχολεία...ΟΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΟΤΑΝ ΔΙΑΠΟΤΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΕΥΛΑΒΕΙΑ, ΕΧΟΥΝ ΝΟΗΜΑ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟ, ΕΝΩ ΟΤΑΝ ΛΕΙΠΕΙ Η ΕΥΛΑΒΕΙΑ, ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑ, Η ΒΙΑ, Η ΜΟΝΑΞΙΑ.
Όταν βλέπουμε μόνο με τα μάτια του σώματος τον φυσικό κόσμο γύρω μας, ο φόβος γίνεται η βάση της ζωής και η ανάγκη να ελέγχουμε το περιβάλλον, μοιάζει ζωτική.Έτσι η ανάγκη για φυσική κυριαρχία, παράγει ανταγωνισμό, ο οποίος επηρεάζει όλες τις πλευρές της ζωής μας: τις σχέσεις ανάμεσα σε ερωτευμένους, τις σχέσεις ανάμεσα στις υπερδυνάμεις του πλανήτη, ανάμεσα σε αδέρφια και  φυλές, ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις και τα δύο φύλα.Η ίδια αυτή ενέργεια που έστειλε πολεμικά πλοία στον Περσικό Κόλπο, έστειλε και στρατιώτες στο Βιετνάμ και Σταυροφόρους στην Παλαιστίνη. Η δύναμη ελέγχου του περιβάλλοντος, είναι εξωτερική δύναμη. Αυτή η εξωτερική δύναμη μπορεί να αγοραστεί ή να κλαπεί, να μεταφερθεί, να κληρονομηθεί. Όλοι οι θεσμοί μας καθρεφτίζουν αυτή την εξωτερική δύναμη.
Οι οικογένειες όπως και οι κουλτούρες είναι πατριαρχικές ή μητριαρχικές. ΚΑΠΟΙΟΣ ΦΟΡΑΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙΑ.
Η αστυνομία, ο στρατός, τα εμβλήματα, οι μπότες, οι βαθμοί, τα όπλα, οι θωρακίσεις...όλα αυτά φανερώνουν τον τρόπο που εμείς οι ίδιοι βλέπουμε τη δύναμη.Ακόμα και η οικονομία μας έχει διαμορφωθεί έτσι. Ο έλεγχος της διεθνούς οικονομίας συγκεντρώνεται στα χέρια  λίγων ανθρώπων.Προστατεύουμε τους εργαζόμενους από αυτούς τους λίγους, δημιουργώντας τα σωματεία.Προστατεύουμε τους καταναλωτές, δημιουργώντας κυβερνητικές γραφειοκρατίες. Προστατεύουμε τους φτωχούς, δημιουργώντας συστήματα πρόνοιας. Όλα δείχνουν το πώς αντιλαμβανόμαστε τη δύναμη: σαν κτήμα των λίγων, ενώ οι πολλοί άλλοι την υπηρετούν σαν θύματα.

Το χρήμα είναι σύμβολο εξωτερικής δύναμης. Όσοι το έχουν, έχουν μεγαλύτερη ικανότητα να ελέγχουν το περιβάλλον.Τα χρήματα αποκτώνται, χάνονται, κλέβονται, κληρονομούνται και γίνονται αντικείμενο διεκδικήσεων και συγκρούσεων.
Επίσης η μόρφωση, η κοινωνική θέση, η φήμη και όλα όσα μπορούν να γίνουν κτήμα μας και παίρνουμε μια αίσθηση ασφάλειας από αυτά, είναι σύμβολα κι αυτά εξωτερικής  δύναμης. Ό,τι φοβόμαστε μήπως το χάσουμε,-ένα σπίτι, ένα όμορφο σώμα, ένα δραστήριο νου, μια βαθιά πίστη- είναι σύμβιολα εξωτερικής δύναμης.Με τη θεώρηση της δύναμης ως εξωτερικής, φτιάχνουμε οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές δομές τέτοιες, που να δείχνουν ποιοί έχουν τη δύναμη και ποιοί όχι.Στην κορυφή της πυραμίδας βρίσκονται όσοι φαίνεται να έχουν μεγαλύτερη δύναμη, ενώ στη βάση της, οι λιγότερο δυνατοί και περισσότερο ευάλωτοι.Με βάση αυτή τη θεώρηση, ο στρατηγός είναι πιο πολύτιμος από τον στρατιώτη, το διοικητικό στέλεχος πολυτιμώτερο από τον σωφέρ, ο γιατρός από την ρεσεψιονίστ, ο γονιός από το παιδί, το θείο πολυτιμώτερο από τον λάτρη του..Φοβόμαστε να εναντιωθούμε στους γονείς, στο αφεντικό, στο Θεό μας.ΟΙ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΜΑΣ ΠΕΡΙ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗΣ Ή ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΑΞΙΑΣ, ΑΠΟΡΡΕΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΩΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ.
Η αντίληψη αυτή διασπά την ψυχή του ατόμου, της κοινότητας, του  έθνους, του κόσμου!

Μετά από χιλιάδες χρόνια που μεταχειριστήκαμε κτηνώδικα ο ένας τον άλλο, η μια ομάδα κάποια άλλη, γίνεται φανερό ότι η ανασφάλεια και ο φόβος που κρύβονται πίσω από την αντίληψη της δύναμης ως εξωτερικής, δεν μπορεί να θεραπευτεί με τη συσσώρευση εξωτερικής δύναμης.Όχι μόνο μέσα από κάθε δελτίο ειδήσεων, μέσα από κάθε εφημερίδα, αλλά και μέσα από τα δεινά μας σαν άτομα, ότι η αντίληψη της δύναμης ως εξωτερικής φέρνει μόνο πόνο, βία, καταστροφή.

Η ΕΔΡΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, Gary Zucav, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΠΤΡΑ