Η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΑΙ Η ΔΕΞΙΑ ΠΛΕΥΡΑ

"Για τους περισσότερους δυτικούς συγγραφείς η δεξιά πλευρά σχετίζεται με τη δράση, τη λογική, την αρρενωπότητα, τον πατέρα ή όσα τον αντιπροσωπεύουν (εξουσία κλπ.). Αντίστοιχα, η αριστερή πλευρά σχετίζεται με τη διαίσθηση, τη θηλυκότητα, τη μητέρα ή όσα την αντιπροσωπεύουν(θεσμοί, κοινωνία, εκκλησία).
Αυτός ο τρόπος αντιμετώπισης ταιριάζει με τη φυσιολογία, εφόσον η δεξιά πλευρά αντιστοιχεί στο αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου, το ημισφαίριο της λογικής, ενώ η αριστερή πλευρά αντιστοιχεί στο δεξί ημισφαίριο, το ημισφαίριο της διαίσθησης.
Βασιζόμενοι σ' αυτήν την ιδέα θα μπορούσαμε να πούμε ότι βλάβες στη δεξιά πλευρά εκφράζουν μια σύγκρουση ή δυσκολία με τον "πατέρα" ή με ό,τι τον αντιπροσωπεύει, δηλαδή την εξουσία, το διευθυντή, τον ιεραρχικά ανώτερο κλπ. Αντίθετα, η αριστερή πλευρά εκφράζει δυσκολίες μας με την "μητέρα" ή με μια γυναίκα, ή με την οικογένεια, το σπίτι, μια αδελφή κλπ.

Όμως, περιέργως, στην πράξη διαπιστώνουμε ότι τις περισσότερες φορές συμβαίνει το α ν τ ί θ ε τ ο. 
Τα προβλήματά μας στη δεξιά πλευρά εκφράζουν διαμάχη με το θηλυκό στοιχείο και αντιστρόφως. Σπάνιες είναι οι εξαιρέσεις. 
Πώς εξηγείται αυτό;
Η αντικειμενική ανάλυση της ανατομίας και της φυσιολογίας θα μπορούσε να μας διαφωτίσει. Βγαίνοντας από τον εγκέφαλο τα νεύρα διασταυρώνονται. Τα νεύρα του αριστερού ημισφαιρίου νευρώνουν τη δεξιά πλευρά και το αντίστροφο. Το σημείο όπου διασταυρώνονται τα νεύρα, είναι παρόμοιο με το σημείο διασταύρωσης των φωτεινών ακτίνων σ' ένα φακό. Όλοι ξέρουμε ότι η εικόνα που αποτυπώνεται σ' ένα φωτογραφικό φιλμ είναι αντεστραμμένη σε σχέση με την πραγματικότητα. Από τη μία πλευρά υπάρχει η πραγματικότητα και από την άλλη η εικόνα που είναι μέσα και που, παρ' ότι είναι απόλυτα πιστή στην πραγματικότητα, είναι αντεστραμμένη. 
Υπάρχει ωστόσο και μια άλλη λογική εξήγηση, σε ψυχολογικό επίπεδο, που είναι πιο δύσκολο να την αντιληφθούμε.
Σύμφωνα με τον Γιουνγκ, ο άντρας έχει μια γυναικεία πλευρά και η γυναίκα μια αντρική. Καθένας από μας φέρει μέσα του τους δύο πόλους και λόγω της κουλτούρας μας αλλά και της φυσιολογίας μας αναπτύσσουμε τελικά τον ένα από τους δύο, αφήνοντας τον άλλο στην αφάνεια. Ο Γιουνγκ ανέφερε τις έννοιες animus και anima για να περιγράψει το ορατό και το αδιόρατο κομμάτι που έχουμε όλοι μας.
Το γεγονός ότι δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε αυτό το κρυμμένο κομμάτι μέσα μας, μας κάνει να υποφέρουμε και γι' αυτό το προβάλλουμε στον/την σύντροφό μας. 
Από αυτή την προβολή προκύπτει και η τάση μας μα τον/την  εξιδανικεύουμε και να του/της προσδίδουμε αρετές που στην πραγματικότητα αντικατοπτρίζουν την ομορφιά της δικής μας ψυχής ή αντίθετα, να τον/την κατηγορούμε για μειονεκτήματα που κατά βάθος είναι δικά μας.
Η δυσκολία δεν έγκειται σε ότι είναι ορατό. Η δυσκολία έγκειται σε αυτά που δεν φαίνονται ή που δεν θέλουμε να δούμε. Το αριστερό χέρι, για παράδειγμα, συμβολίζει τη διαίσθηση, τη δεκτικότητα και τις αρετές της γυναικείας καρδιάς. Αυτό είναι το "ορατό" κομμάτι. Όταν, εντούτοις, έχει κάποια βλάβη, αυτή μπορεί να προκύπτει από μια δυσκολία με το κρυφό κομμάτι, δηλαδή την κρυμμένη αρσενική του διάσταση με την οποία ερχόμαστε αντιμέτωποι μέσω κάποιου άνδρα του περίγυρού μας. Κι αυτός ο άνδρας θα λειτουργήσει σαν "καταλύτης" για να συνειδητοποιήσουμε το πρόβλημα που έχουμε με το αρσενικό στοιχείο. Ίσως αυτός να είναι ο λόγος που στην πράξη παρατηρείται πολύ συχνά βλάβη στην αριστερή πλευρά όταν βρισκόμαστε σε σύγκρουση μ' ένα αρσενικό στοιχείο, με την εικόνα του πατέρα ή την εξουσία, και βλάβη στη δεξιά πλευρά σε περιπτώσεις σύγκρουσης με τη μητέρα ή με το θηλυκό στοιχείο."
                                 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου