Το 1924 γράφει το βασικό του βιβλίο το οποίο τον διαφοροποιεί από τον Φρόιντ. Είναι το The Trauma of Birth, Το Τραύμα της Γέννας, στο οποίο παρουσιάζει την θεωρία του για το θέμα του άγχους (anxiety) και έρχεται να συμπληρώσει και όχι να καταρρίψει την ψυχανάλυση.
Ο Freud απέρριψε την έμφαση του Rank στην μητέρα και απέρριψε το ενδιαφέρον του για την συντόμευση του χρόνου θεραπείας. Η εχθρότητα του ψυχαναλυτικού κινήματος απέναντι σε ανεξάρτητους στοχαστές όπως ήταν
ο Adler, ο Jung και ο Ferenczi, δεν ήταν κάτι καινούργιο.
Για ένα χρόνο περίπου ο Rank διώκεται, το 1926 πηγαίνει στο Παρίσι με την γυναίκα και την κόρη του, όπου συναντά την Αναΐς Νιν, (γνωστή Γαλλίδα συγγραφέα και δοκιμιογράφο), για ανάλυση και στη συνέχεια αναπτύσσει μαζί της ερωτική σχέση.
Επισκέπτεται την Αμερική, διδάσκει στο πανεπιστήμιο της Πενσιλβανίας κάνει θεραπευτικό έργο στη Ν. Υόρκη και εκδίδει τα βιβλία:Art and Artist- Modern Education - Will Therapy - Truth and Reality, εκδόσεις KNOPF. Το 1939, σε ηλικία 55 χρόνων, πέθανε.
Το 1925 συνεργάζεται με τον Otto Rank, σχετικά με την επανεκτίμηση της ψυχαναλυτικής θεωρίας και τεχνικής. Και οι δύο κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η έμφαση δίνεται πάρα πολύ στο νοητικό μέρος και παραβλέπεται το βίωμα και το συναίσθημα. Πρότειναν ένα σχήμα όπου η θεραπευτική δυάδα θα "βίωνε την μεταβίβαση" και δεν θα μιλούσαν απλά γι αυτήν.
Το 1928 με την εργασία του "Elasticity of Psychoanalytic Technique" εισάγει την έννοια της ενσυναίσθησης, δηλ. την ικανότητα του αναλυτή να κατανοήσει και να ανταποκριθεί στην υποκειμενική εμπειρία του αναλυόμενου.
Πολλοί θεωρούν τον Ferenczi ως τον πιο ζεστό, πιο ανθρώπινο και πιο ευαίσθητο από όλους της ψυχαναλυτικής ομάδας. Κοντός και εκφραστικός, ποιητικός και χωρίς εγωισμούς, με ενδιαφέρον για τον άλλο και πάντα πρόθυμος να βοηθήσει, ήταν γοητευτικός και γεμάτος φαντασία.
Οι αιτίες που τον έφεραν σε σύγκρουση με τον Freud ήταν κυρίως θεωρητικές.
Πέθανε το 1933 από αναιμία.
Ο Nandor Fondor, Ούγγρος ψυχαναλυτής επίσης μαθητής του Freud στην Ευρώπη, ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τις αναμνήσεις της γέννας και του προγεννητικού υλικού στα όνειρα. Γεννήθηκε στην πόλη Beregszasz της Ουγγαρίας τον Μάιο του 1895 και πέθανε τον Μάιο του 1964 στην Ν. Υόρκη.
Συμφωνούσε με τον Rank σε πολλά σημεία:
Πίστευαν στη σημασία του τραύματος της γέννας και στις διαρκείς άσχημες επιδράσεις του στην περαιτέρω ανάπτυξη της προσωπικότητας του ανθρώπου , επίσης σχεδίασαν θεραπευτικές τεχνικές για την απελευθέρωση του τραύματος της γέννας. Πίστευαν ότι μετά από εννέα μήνες σχετικά ειρηνικής ανάπτυξης, το παιδί με τη γέννα, πετιέται σε έναν περίεργο καινούργιο κόσμο με κατακλυσμιαίες συσπάσεις. Οι αλλαγές αυτές συμβαίνουν σε τρία βίαια στάδια: την απώλεια των νερών, την αρχή του τοκετού, τον τοκετό.
Ο Nandor Fondor όμως πίστευε ότι οι αρχές της συνειδητότητας και του τραύματος ήταν η προγεννητική περίοδος και όχι η γέννα.
Πίστευε ότι η μετάβαση(αλλαγή), από το προγεννητικό στο μεταγεννητικό στάδιο ήταν ένα βάσανο τόσο σοβαρό όσο και ο θάνατος, ότι η αγωνία αυτού του θανάτου καταπιέζεται και ότι αυτές οι εμπειρίες μας διατηρούνται στο ασυνείδητο και έχουμε πρόσβαση σ΄αυτές στα όνειρά μας.
Δεν δεχόταν ότι η ζωή για το αγέννητο παιδί είναι πάντα ειδυλλιακή, ειρηνική και γαλήνια. Το προγεννητικό τραύμα ήταν πολύ κοινό. Για παράδειγμα, όταν οι γονείς έκαναν έρωτα σε προχωρημένη εγκυμοσύνη ή όταν γίνονταν αποτυχημένες απόπειρες για αποβολή, το έμβρυο τα κατέγραφε ως εντυπώματα δολοφονικών επιθέσεων.
Ο Nandor Fondor είχε εντυπωσιαστεί από την επίδραση τέτοιων γεγονότων στην αναπτυσσόμενη ψυχή και πίστευε ότι οι τελευταίοι δύο μήνες της προγεννητικής ανάπτυξης ήταν ιδιαίτερα κρίσιμοι για την μετέπειτα ζωή του ανθρώπου και επίσης πίστευε ότι η εμβρυική συνειδητότητα πιθανόν να επηρεάζεται από την τηλεπαθητική ή ενορατική επικοινωνία με την μητέρα.
Τονίζει την σημασία του πρώτου τρίμηνου, ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τα παραψυχολογικά φαινόμενα, έγραψε σημαντικές εργασίες για το υποσυνείδητο, υπήρξε για ένα διάστημα διευθυντής έρευνας του Διεθνούς Ινστιτούτου Ψυχικών Ερευνών του Λονδίνου.
1901-1980
Άγγλος ψυχαναλυτής και μαθητής του Nandor Fodor του οποίου η έρευνα εστιάστηκε στα βασικά πρότυπα του νου και του κόσμου που έχουν σχέση με τα προγεννητικά συναισθήματα και τις προγεννητικές καταστάσεις.
1893-1958
Είχε έναν..."επαγγελματικό" γάμο με τον Sullivan και έγινε ο σύνδεσμος και μεταφορέας των πληροφοριών ανάμεσα σε αυτόν και τον Ferenczi. Ήταν μια ισχυρή και ανεξάρτητη γυναίκα, πολύ πιο μπροστά από την εποχή της και με δική της άποψη. Επίσης είχε την ικανότητα να γράφει με πολύ μεγάλη καθαρότητα, πράγμα που αποτέλεσε άλλη μια μεγάλη συνεισφορά της στην ψυχανάλυση.
1892-1949
Πρωτοπόρος της διαπροσωπικής ανάλυσης, ασχολήθηκε με το θέμα της αντι-μεταβίβασης (countertransference), δηλ. της συναισθηματικής απόκρισης του θεραπευτή προς τον ασθενή και πίστευε, όπως και ο Ferenczi, ότι κάθε ένας που θα ασχοληθεί από οποιανδήποτε θέση με τον άνθρωπο, θα πρέπει να έχει κάνει προσωπική θεραπευτική δουλειά.
Karen Horney
1885- 1952
Μικρό απόσπασμα από γραπτό της:" Κάτι πολύ σημαντικό: ένα παιδί μπορεί να οδηγηθεί στο αίσθημα ότι για να έχει δικαίωμα υπάρξεως πρέπει να ανταποκρίνεται εξ’ ολοκλήρου στις προσδοκίες των γονέων του – με το να προσπαθεί συνεχώς να φτάνει το επίπεδο και των φιλοδοξιών που τρέφουν γι’ αυτό, με το ν’ ανεβάζει το γόητρό τους, και να δείχνει τυφλή αφοσίωση σ’ αυτούς. Πιθανόν να παρεμποδισθεί να αναγνωρίσει ότι είναι ένα άτομο που έχει τα δικά του δικαιώματα και τις δικές του ευθύνες.
Σε συνθήκες τέτοιες, το παιδί νοιώθει ανασφάλεια, μόνωση και μνησικακία. Στην αρχή νιώθει αβοήθητο μπροστά στις δυνάμεις που το περιστοιχίζουν, αλλά σιγά – σιγά, από διαίσθηση και εμπειρία, αναπτύσσει μεθόδους για να αντιμετωπίσει το περιβάλλον του και να σώζεται. Αναπτύσσει ένα λεπτό αισθητήριο, στο πώς να χειρίζεται τους άλλους".
Frieda Fromm-Reichmann
1889-1957πολύ γνωστή για την εργασία της με ασθενείς που παρουσίαζαν σοβαρές ψυχιατρικές διαταραχές. Πιστεύει ότι ο θεραπευτής πρέπει να παίζει πολύ ενεργό ρόλο στην θεραπευτική διαδικασία. Ο θεραπευτής γίνεται ένα είδος διευκολυντή, ένας κατά κάποιον τρόπο σοφός οδηγός, που μπορεί να κατευθύνει την όλη διαδικασία.
1900-1980
Στρεφόταν προς μία δυναμική ανάλυση των οικονομικών, πολιτικών και ψυχολογικών δυνάμεων που αποτελούν την βάση της κοινωνίας. Είχε την θέση ότι όλα τα παιδιά, αγόρια και κορίτσια, είναι πολύ δεμένα με την μητέρα τους, πολύ πριν το "Οιδιπόδειο σύμπλεγμα" να γίνει αποδεκτό ως γεγονός, πράγμα που πίστευε και ο Ferenczi, αλλά δεν πήρε σθεναρή θέση απέναντι στην Φροϋδική πλευρά.
1902- 1960
Γνωστός για το ολιστικό μοντέλο της θεωρίας της προσωπικότητας. Ο όρος "βιόσφαιρα" εμφανίζεται για πρώτη φορά στη δουλειά του.
1887 - 1965
Από το Stratford, στο Connectikat, στη Βουδαπέστη, από το πλούσιο αρχοντικό Tiffany στη λεωφόρο Μάντισον σε μια ρουστίκ αγροικία στο New Hampshire, η ανείπωτη ιστορία της αναλυόμενης από τον Ferenczi, Izette de Forest φανερώνει το πρωτοποριακό πνεύμα μιας από τις πρώτες γυναίκες αναλύτριες της Αμερικής. Ενώ η επιρροή Ferenczi στις Ηνωμένες Πολιτείες αποδίδεται συχνά στην Clara Thompson, η de Forest ήταν μία από τις πρώτες Αμερικανίδες που φέρνουν τις ιδέες Ferenczi στη χώρα αυτή.
1902- 1987
Πρόβαλλε την έννοια της ενσυναίσθησης, σαν το πιο σημαντικό μέρος της ψυχοθεραπείας και την εστίαση του ψυχοθεραπευτή στο συναισθηματικό, βιωματικό μέρος.
1875- 1961
Ελβετός ψυχοθεραπευτής και ψυχίατρος. Από το 1895 ως το 1900 φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας και το 1902 πήρε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης. Αμέσως εργάστηκε στην Πανεπιστημιακή Ψυχιατρική Κλινική της Ζυρίχης, όπου άρχισε να εφαρμόζει με εντυπωσιακή επιτυχία, τα τεστ συνειρμού, που είχαν εισάγει πριν απ' αυτόν άλλοι ερευνητές. Μελέτησε τις ιδιότυπες αντιδράσεις των ασθενών σε λέξεις - παραγωγούς ερεθισμάτων και διαπίστωσε ότι οι αντιδράσεις αυτές παράγονταν από φορτισμένες συγκινησιακά συσσωρεύσεις συνειρμών, οι οποίοι βρίσκονταν απωθημένοι από τη συνείδηση, επειδή ήταν δυσάρεστοι, ανήθικοι και σεξουαλικού συχνά περιεχομένου. Ο Jung χρησιμοποίησε τον όρο σύμπλεγμα, για να χαρακτηρίσει αυτές τις ψυχικές καταστάσεις.
Με τις μελέτες του αυτές, κατανόησε την ουσία των ερευνών του Freud...Όμως, λόγω ιδιοσυγκρασίας και διαφοράς στον τρόπο σκέψης, διαφώνησε μαζί του, κυρίως για την επιμονή του τελευταίου στις σεξουαλικές ρίζες των νευρώσεων και το 1912, όταν κυκλοφόρησε η πραγματεία του Jung: "Μεταμορφώσεις και σύμβολα της λίμπιντο", η οποία αντιστρατευόταν πολλές από τις ιδέες του Freud, επήλθε η οριστική λήξη.
Αργότερα επεξεργάστηκε τη θεωρία του περί "συλλογικού ασυνείδητου", ένα μέρος του ασυνείδητου νου, κοινό σε όλους τους ανθρώπους, το οποίο περιέχει αρχέτυπα, παγκόσμιες νοητικές "προδιαθέσεις" μη βασιμένες στην εμπειρία. Η ιδέα αυτή, συνδυάστηκε με μια θεωρία περί αρχετύπων, (πρότυπα της περιοχής των ενστίκτων, που έχουν καθολικό χαρακτήρα και εκφράζονται σε τύπους συμπεριφοράς). Πέθανε σε ηλικία 85 ετών, το 1961.
1897- 1957
To 1920, φοιτητής ακόμη της ιατρικής σχολής του πανεπιστήμιου της Βιένης, έγινε μέλος της Ψυχαναλυτικής Εταιρίας υπό τη διεύθυνση του Freud, με τον οποίο διατήρησε επί μακρόν φιλικές σχέσεις.
Ο Reich ανακάλυψε τρία πολύ σημαντικά πράγματα, που άνοιξαν τον δρόμο για να κατανοηθεί η ανθρώπινη λειτουργία.
-Η φύση της λίμπιντο ( είναι μια ροή ενέργειας )
-Η λειτουργία του οργασμού ( ρυθμίζει την ροή της ενέργειας )
-Η μυϊκή θωράκιση ( εμποδίζει την ρύθμιση της ενέργειας )
Το 1927 εκδίδει το βιβλίο "Η λειτουργία του οργασμού", το 1933 το "Χαρακτηρο-ανάλυση" και το "Η Ψυχολογία της Μάζας και ο Φασισμός".Την ίδια χρονιά με την άνοδο του Hitler, εγκατέλειψε την Γερμανία. Δεν τον δέχτηκε ούτε η Δανία, ούτε η Σουηδία, υπό την πίεση των Ναζί. Το 1934 είναι στο Όσλο της Νορβηγίας, όπου εκδόθηκε το βιβλίο του: "Σεξουαλική Επανάσταση". Εκεί συνεχίζει την έρευνά του και μελετάει την βιοηλεκτρική φύση της ευχαρίστησης και του άγχους και το ζήτημα της προέλευσης της ζωής.
Ενώ μελετούσε τα "βιόντα" (μικρές ενεργειακές φυσαλίδες που κρατώνται σε μεμβράνη και δημιουργούνται από κάθε ζωντανό ιστό, ακόμα και από άμμο, άνθρακα, χώμα), ανακάλυψε την ζωική ενέργεια, την "οργόνη", από το οργανισμός ή οργασμός. Αυτήν θεωρεί ότι είναι ενέργεια κοσμική, πρωταρχική, από την οποία προήλθε η οργανική και η ανόργανη ύλη. Το 1938 εκδίδεται το "Die Bione", το 1939 το "Πειράματα με βιόντα και το θέμα του καρκίνου" Γύρω στο 1944 ίδρυσε το Ινστιτούτο Οργόνης στο Forest Hills. Στη συνέχεια δημιούργησε τον Συσσωρευτή Οργόνης. Το 1948 εκδίδεται το βιβλίο: "Η βιοπάθεια του καρκίνου" και έπειτα το "Άκου ανθρωπάκο". Τον ίδιο χρόνο συστάθηκε η Αμερικανική Ένωση Ιατρικής Οργονομίας και το πρώτο Διεθνές Συνέδριο Οργονομίας στο Orgonon και το 1949 ιδρύθηκε το The William Reich Foundation, το 1951 το: "Αιθέρας, Θεός και Διάβολος". Τον ίδιο χρόνο άρχισε το πείραμα Oranur για να δει αν η ενέργεια της οργόνης μπορούσε να καταπολεμήσει την πυρηνική ακτινοβολία. Ανακάλυψε τον νεφελοδιαλυτή. Ενδιαφέρθηκε για το κλίμα, έκανε πειράματα για την παρεμπόδιση και την πρόκληση της βροχής...Το 1953 εκδίδονται δύο τόμοι του έργου "Η συγκινησιακή πανούκλα της ανθρωπότητας", "Η δολοφονία του Χριστού", "Άνθρωποι Διαταραγμένοι", επίσης ζωγραφίζει, ασχολείται με την γλυπτική, συνθέτει μουσική.
Στις 20 Φεβρουαρίου 1954,τον κατηγορεί η Υπηρεσία Ελέγχου Τροφίμων και Φαρμάκων, ότι όλα είναι μια απάτη. Κέρδισε την δίκη, αλλά στιγματίστηκε το έργο του. Συνέχισε να πειραματίζεται με τους νεφοδιαλυτές. Το 1955 οδηγήθηκε στο δικαστήριο, καταδικάστηκε σε φυλάκιση 2 ετών και πέθανε στις 3 Νοεμβρίου του 1957. Το χειρόγραφο του τελευταίου του βιβλίου ( η ολοκληρωμένη φόρμουλα για την αρνητική βαρύτητα, με τον τίτλο ΔΗΜΙΟΥΡΓΩ, μυστηριωδώς εξαφανίστηκε).
1859- 1947
Θεωρείται ο παππούς της Βιοσύνθεσης
http://www.fart.bu.edu.eg/en
http://www.fart.bu.edu.eg/en
http://www.fart.bu.edu.eg/en
http://www.fart.bu.edu.eg/en
gret
www.fvtm.bu.edu.eg