Τα παιδιά δυσλειτουργικών οικογενειών, δεν μπορούν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. Τα εκφράζουν λοιπόν με τον μόνο τρόπο που ξέρουν, την εκδραμάτιση σε άλλους ή με την εκδραμάτιση στον εαυτό τους.
Όσο πιο νωρίς συμβαίνει η απώθηση, τόσο πιο καταστροφικά είναι τα απωθημένα συναισθήματα. Αυτά τα αδιάλυτα και ανέκφραστα συναισθήματα είναι αυτό που ο J. Bradshaw, ονομάζει "αρχικό πόνο". Η εργασία του αρχικού πόνου, περιλαμβάνει το βίωμα κυριολεκτικά των αρχικών απωθημένων συναισθημάτων. Ονομάζεται "αποκαλυπτική διαδικασία. Είναι η μόνη που μπορεί να προκαλέσει "μία δεύτερης τάξης αλλαγή", το είδος της βαθιάς αλλαγής η οποία ειλικρινά λύνει τα συναισθήματα.
Στην πρώτης τάξης αλλαγή, αλλάζεις έναν καταναγκασμό με έναν άλλον.
Στην δεύτερης τάξης αλλαγή, σταματάς να είσαι καταναγκαστικός.
Κι αυτό συμβαίνει όταν αγκαλιάσεις τη σπαραχτική μοναξιά του μικρού σου παιδιού και την αδιάλυτη θλίψη, για τον χαμένο του πατέρα, την χαμένη του οικογένεια και τη χαμένη του παιδική ηλικία. Να αγκαλιάσεις τον αρχικό σου πόνο. Αυτός είναι Ο ΝΟΜΙΜΟΣ ΠΟΝΟΣ , για τον οποίο μίλησε ο Carl Jung.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου