Η ΕΠΙΛΟΓΗ

"Το επίκεντρο της εξελικτικής διαδικασίας είναι η επιλογή. Αυτή είναι η "µηχανή" της εξέλιξής µας. Κάθε επιλογή που κάνουµε είναι µια επιλογή πρόθεσης. Μπορεί να επιλέξετε να παραµείνετε σιωπηλοί σε µια συγκεκριµένη κατάσταση, για παράδειγµα, και αυτή η πράξη µπορεί να εξυπηρετήσει µια πρόθεση τιµωρίας, ή συµπόνιας, ή εκδίκησης, ή υποµονής, ή αγάπης. Μπορεί να επιλέξετε να µιλήσετε έντονα, και αυτή η πράξη µπορεί επίσης να εξυπηρετήσει οποιαδήποτε από τις παραπάνω προθέσεις. Αυτό που επιλέγετε, µε κάθε πράξη και κάθε σκέψη, είναι µια πρόθεση, µια ποιότητα συνειδητότητας την οποία φέρνετε σε αυτή την πράξη ή τη σκέψη.

Η διασπασµένη προσωπικότητα έχει αρκετές ή πολλές πλευρές. Μία πλευρά µπορεί να διαθέτει αγάπη και υποµονή, μια άλλη µπορεί να είναι εκδικητική, µια άλλη φιλεύσπλαχνη µια άλλη εγωιστική. Καθεµιά από αυτές τις πλευρές έχει αξίες και στόχους. Αν δεν έχετε συνείδηση όλων των διαφορετικων τµηµάτων του εαυτού σας, το µέρος που είναι δυνατό θα νικά τα άλλα. Η πρόθεσή του θα είναι εκείνη την οποία θα χρησιμοποιεί η προσωπικότητά σας για να δημιουργεί την πραγματικότητά της. Για παράδειγμα, το φιλεύσπλαχνο μέρος σας μπορεί να θέλει να δοθεί μία ακόμη ευκαιρία στο διαρρήκτη που πιάστηκε μέσα στο σπίτι σας, αλλά αν το εκδικητικό σας μέρος είναι πιο ισχυρό, τελικά θα ζητήσετε τη σύλληψή του, ίσως με ανάμεικτα συναισθήματα.

Δεν μπορείτε να επιλέγετε συνειδητά τις προθέσεις σας αν πρώτα δεν συνειδητοποιήσετε όλες τις διαφορετικές πλευρές του εαυτού σας. Αν δεν έχετε συνείδηση κάθε πλευρά σας, θα βιώνετε την εμπειρία τού να θέλετε να πείτε ένα πράγμα, ή να έχετε μια πρόθεση, και τελικά να λέτε ή να προτίθεστε κάτι άλλο. Θα θέλετε να κινηθεί η ζωή σας προς μία κατεύθυνση και θα τη βλέπετε να κινείται προς μια άλλη. Θα επιθυμείτε να αποβάλετε ένα οδυνηρό πρότυπο από την εμπειρία σας και θα το βλέπετε να επανεμφανίζεται.

Δεν είναι εύκολο για μια διασπασμένη προσωπικότητα να ενοποιηθεί, γιατί μόνο μερικά μέρη της επιδιώκουν την ενοποίηση. Τα άλλα μέρη, επειδή δεν νιώθουν τόση υπευθυνότητα, ή φροντίδα, ή συμπόνια, όσο το μέρη που επιδιώκουν την ενοποίηση, τραβούν προς την αντίθετη κατεύθυνση. Προσπαθούν να δημιουργήσουν αυτό που τα ικανοποιεί, αυτό στο οποίο έχουν συνηθίσει. Αυτά τα μέρη της προσωπικότητας συχνά είναι ισχυρά και καλά εδραιωμένα. Η διασπασμένη προσωπικότητα πρέπει πάντα να επιλέγει ανάμεσα σε αντίθετα μέρη του εαυτού της. Αυτή είναι η βασική κατάσταση της εξέλιξης μας. Αυτή είναι η θεμελιώδης κατάσταση - το σημείο επιλογής

Η επιλογή της πρόθεσης είναι επίσης η επιλογή του καρμικού δρόμου. Αν για παράδειγμα μιλάτε ή ενεργείτε  με θυμό δημιουργείτε το κάρμα του θυμού. Αν μιλάτε ή ενεργείτε με συμπόνια, δημιουργείτε το κάρμα της συμπόνιας, και τότε ανοίγει ένα διαφορετικό μονοπάτι μπροστά σας. Αυτό συμβαίνει ανεξάρτητα από το αν αντιλαμβάνεστε τα διαφορετικά μέρη  του εαυτού σας ή όχι, ανεξάρτητα ακόμη και από το αν αντιλαμβάνεστε τις επιλογές που κάνετε κάθε στιγμή. Η ασυνείδητη εξέλιξη μέσα από την πυκνότητα της φυσικής ύλης,μέσα από τις εμπειρίες που δημιουργούνται ασυνείδητα από ασυνείδητες προθέσεις,  ήταν ο δρομος του είδους μας μέχρι τώρα.
Αυτός ειναι ο ασυνείδητος δρόμος προς την αυθεντική  ενδυνάμωση.      
    Η συνειδητή εξέλιξη μέσα από υπεύθυνες επιλογές, είναι ο επιταχυμένος δρόμος εξέλιξης της πολυαισθητήριας προσωπικότητας, αλλά και της πενταισθητήριας πpoσωπικότητας  που γίνεται πολυαισθητήρια. Η υπεύθυνη επιλογή είναι ο συνειδητός δρόμος προς την αυθεντική ενδυνάμωση."G.ZUCAV