Το θεμέλιο του Μητρικού Συμπλέγματος, είναι το Μητρικό Αρχέτυπο. Στις παιδικές νευρώσεις ή στις νευρώσεις που έχουν τα αίτιά τους στα πρώτα χρόνια της ζωής του ανθρώπου, η προσωπική μητέρα παίρνει πάντα μέρος ενεργό. Τα ένστικτα του παιδιού διαταράσσονται και παράγονται φαντασιώσεις ανάμεσα στο παιδί και την μητέρα, σαν ένα ξένο, συχνά τρομακτικό στοιχείο. Έτσι, αν τα παιδιά μιας αγχωτικής μητέρας ονειρεύονται ότι η μητέρα τους είναι ένα τρομακτικό ζώο ή μάγισσα, είναι ένδειξη μιας διάσπασης στη ψυχή του παιδιού, που το προδιαθέτει προς τη νεύρωση.
ΤΟ ΜΗΤΡΙΚΟ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ ΣΤΟ ΓΙΟ
Η επίδραση του μητρικού συμπλέγματος στο γιο τραυματίζει το αρσενικό ένστικτο με μια αφύσικη σεξουαλικότητα.
Οι τυπικές μορφές με τις οποίες εμφανίζεται είναι:
1. η ομοφυλοφυλία
2. ο δονζουανισμός
3. η ανικανότητα
ΤΟ ΜΗΤΡΙΚΟ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ ΣΤΗ ΚΟΡΗ
Εμφανίζεται:
1. με μια υπερανάπτυξη των θηλυκών ενστίκτων, που οδηγεί την κόρη να μη συνειδητοποιεί την ταυτότητά της.
Η αρνητική του πλευρά
αντιπροσωπεύεται από τη γυναίκα που ο μοναδικός της σκοπός είναι η γέννηση των παιδιών. Ο σύζυγος είναι όργανο αναπαραγωγής, έχει δευτερεύουσα σημασία, ένα αντικείμενο που το φροντίζει μαζί με το σπίτι, τα παιδιά, τα σκυλιά. ταυτίζεται συχνά με τα αντικείμενα της φροντίδας της και χάνει την ταυτότητά της. Γεννά παιδιά και προσκολλάται σε αυτά, γιατί χωρίς τα παιδιά δεν υπάρχει. Ζει συνεχώς "για τους άλλους", πραγματικά όμως δεν κάνει καμιά θυσία και επιδιώκει με φανατισμό τα μητρικά της δικαιώματα, έτσι που κάθε άλλο στοιχείο της ταυτότητάς της εξαλείφεται, καθώς επίσης εξαλείφει την προσωπική ζωή των παιδιών της.
Ο έρωτας δεν υπάρχει στον προσωπικό τομέα, παραμένει σαν μητρική σχέση, ένας ασυνείδητος έρωτας, που εκφράζεται σχεδόν πάντα σαν επιδίωξη δύναμης. Κι όσο περισσότερο απομακρύνεται από την ταυτότητά της, τόσο πιο μεγάλη και βίαιη είναι η ασυνείδητη επιθυμία της για δύναμη. Ο νους της μένει πρωτόγονος και ακατέργαστος, ανελέητος, αλλά γνήσιος και βαθύς.
Η θετική πλευρά
ταυτίζεται με την εικόνα της μητέρας που εξυμνείται από όλους.
-η μητρική αγάπη
-η ανάπτυξη και η αλλαγή
-η επιστροφή στο σπίτι
-το καταφύγιο
-η μεγάλη σιωπή, αρχή και τέλος των πάντων
Ένα υπερβολικά μεγάλο φορτίο ευθύνης, σημασίας, καθήκοντος, για να φορτωθεί στους ώμους ενός απλού ανθρώπου σαν την μητέρα. Είναι καλό να απαλλάξουμε την ανθρώπινη μητέρα από αυτό το βάρος, τόσο για το δικό μας καλό όσο και για το δικό της καλό. Αυτό το φορτίο είναι που αλυσοδένει τη μητέρα με το παιδί της και προκαλεί σωματική και νοητική βλάβη και στους δυο.
Γι αυτό η ανθρωπότητα προσθέτει στους προσωπικούς γονείς κι ένα ζευγάρι θεϊκών γονιών, τον νονό (πνευματικό πατέρα) και την νονά (πνευματική μητέρα), ώστε να μη ξεχαστεί ο άνθρωπος και φορτώσει τους ίδιους του τους γονείς με θεϊκές ιδιότητες.
2. ή με μια εξασθένισή τους, που οδηγεί στην προβολή των θηλυκών ενστίκτων πάνω στην μητέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου