Ήταν πια καιρός τους είπε, κάποιος να σπάσει αυτή τη παράδοση και να τολμήσει να αποκτήσει νέες εμπειρίες! Γι αυτό το λόγο θα έμενε όλο τον χειμώνα στο βορρά! Κανένας δεν μπόρεσε να του αλλάξει γνώμη. Προς το τέλος του Οκτώβρη αποχαιρέτησε όλους τους συγγενείς και φίλους του κι έμεινε στο βορρά!
Έτσι για πρώτη φορά στην ιστορία του γένους των σπουργιτιών, είδε τα φθινοπωρινά φύλλα να πέφτουν από τα κλαδιά και τον άνεμο να τα στροβιλίζει...
Περνούσε θαυμάσια μέχρι που το κρύο δυνάμωσε κι ενοχλούσε πολύ τον Χένρυ. Το πρώτο χιόνι του χειμώνα, στο τέλος του Νοέμβρη, ήταν μια δύσκολη στιγμή. Τα φτερά του σκεπάστηκαν από λεπτό στρώμα πάγου και δυσκολευόταν πολύ να πετάξει. Οι χιονοθύελλες παραλίγο να τον σκοτώσουν! Άρχισε να σκέφτεται σοβαρά μήπως θα έπρεπε να έχει πάει νότια μαζί με τα άλλα σπουργίτια.
Ένα πρωινό του Γενάρη, γκρίζο και παγωμένο, αποφάσισε να πετάξει νότια. Πριν καλύψει πέντε μίλια, τα φτερά του σκεπάστηκαν από πάγο και μη μπορώντας πια να πετάξει, έπεσε στο έδαφος αναίσθητος.
Το μυαλό του σε μερικά λεπτά ξεκαθάρισε και κατάλαβε ότι είχε πέσει στη μέση ενός αχυρώνα. Ένα πελώριο ζώο τον πλησίασε που κατάλαβε ότι ήταν αγελάδα. Μουδιασμένος από το κρύο, ήταν πολύ εξαντλημένος για να πετάξει μακριά από τις μεγάλες οπλές της, που τον πλησίαζαν.
Τη στιγμή ακριβώς που η αγελάδα βρέθηκε από πάνω του, προς μεγάλη του έκπληξη και τρόμο, άδειασε το έντερό της επάνω του. Ενώ η κοπριά τον σκέπαζε, ο Χένρυ σκέφτηκε πως ήταν οι τελευταίες του στιγμές.
Λίγα δευτερόλεπτα μετά όμως, ένιωσε τόσο καλά με την υπέροχη ζεστή γελαδίσια κοπριά, ώστε έβγαλε το κεφάλι από το σωρό κι άρχισε να τιτιβίζει!
Η μοίρα θέλησε μια γάτα, που τριγυρνούσε στον αχυρώνα, να ακούσει τα τιτιβίσματα του Χένρυ. Βλέποντας το σπουργίτι στο έδαφος, το ξέθαψε από τη κοπριά και το έφαγε.
...Η ιστορία του Χένρυ μας προσφέρει τρία μεγάλα διδάγματα:
1. Όσοι σ' έχουν χεσμένο, δεν είναι αναγκαστικά εχθροί σου!
2. Όσοι σε βγάζουν από τα σκατά, δεν είναι αναγκαστικά φίλοι σου! Και
3. Αν νιώθεις όμορφα και ζεστά μέσα στα σκατά, κράτα το στόμα σου κλειστό!!
PRACTICAL CONSIOUSNESS
C. SHAMAYA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου