Η ψυχή έχει πέντε βασικά αρχεία λειτουργικών πληροφοριών, τα οποία είναι και η βάση της αλληλεπίδρασης μας με τον αισθητό κόσμο που ζούμε. Τα λειτουργικά αρχεία αυτά αποτελούνται πρώτα από την ακεραιότητα, κατόπιν την πίστη, τη μοναδικότητα και τέλος η βάση από τη δυαδικότητα και την ισορροπία.Η σειρά αυτή, είναι και η σειρά κατά δύναμη και συχνότητα αλληλεπίδρασης. Σε αρχαία κείμενα, τα πέντε αυτά αρχεία σχηματίζουν το γνωστό πεντάκτινο αστέρι με την μονή ακτίνα στην κορυφή, επάνω, όπου συμβολίζει την κεφαλή ή το νου του ανθρώπου, την πίστη και τη μοναδικότητα στα πλάγια ή στα δύο απλωμένα οριζόντια χέρια του ανθρώπου (σώμα και καρδιά) και τέλος τις βάσεις με τις άλλες στις κάτω ακτίνες ή στα πόδια του ανθρώπου. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι αν και τα πέντε αυτά αρχεία αλληλεπιδρούν συνολικά κάθε φορά όλα μαζί και όχι ένα-ένα, η ακεραιότητα έχει τη μεγαλύτερη βαρύτητα και κυριαρχεί. Έτσι, είναι το πρώτο αρχείο που αρχίζει να καταγράφει ψευδή μηνύματα από τη συνειδητότητα και το τελευταίο που τελικά θεραπεύεται, δηλαδή «ξεμπλοκάρει» ενεργειακά. Ας δούμε πώς συμβαίνει…
Με τις πρώτες ημέρες της γέννησής μας, αρχίζουμε μέσω της λειτουργίας της ψυχής μας, να αλληλεπιδράμε με το περιβάλλον, να επικοινωνούμε με την πηγή μας και να «φορτίζουμε» το σώμα μας με ενέργεια και ζωτικότητα για να το αναπτύξουμε και να επιβιώσουμε όσο καλύτερα μπορούμε σε αυτό τον εικονικό κόσμο. Αυτή είναι η λειτουργία της ψυχής. Εικονικό κόσμο φυσικά, τον λέμε τώρα. Μετά από πολύ κόπο, μελάνι και διάβασμα, αρχίσαμε να τον αποκαλούμε εικονικό και αισθητό κόσμο, ενώ μέχρι τώρα, τον αντιλαμβανόμαστε όπως τον διδαχθήκαμε και αλληλεπιδράσαμε μαζί του από παιδιά. Δηλαδή σαν πραγματικό. Αλληλεπιδρούμε λοιπόν… Ας θυμηθούμε τη σειρά…
Με τι αλληλεπιδρούμε; Με τον αισθητό κόσμο… Πως αλλιώς τον λέμε τον αισθητό κόσμο; Συνειδητότητα… Πως δημιουργείται η συνειδητότητα, δηλαδή ο αισθητός κόσμος; Από τη συνείδησή μας… Τι είναι η συνείδηση; Ας το ξαναπούμε… Είναι «συν +είδηση», δηλαδή πληροφορία πάνω στην πληροφορία, δηλαδή είναι η «μάσκα» που φοράει η πρωταρχική πληροφορία από την ψυχή μόλις αυτή προσκρούει πάνω στη ροή της συνειδητότητας τη στιγμή που αυτή η ροή αρχίζει την αντίστροφη πορεία της πίσω προς την τέταρτη διάσταση(α).
Το πρώτο στοιχείο της συνείδησης δηλαδή παράγεται μαζί με την πρώτη εικονική αντανάκλαση της ψυχής πάνω στην συνειδητότητα που ρέει συνεχώς μέσα από τον κόσμο μας. Η συνείδηση δηλαδή δημιουργείται μόλις αρχίσει να καταγράφεται μέσα μας, ο εικονικός κόσμος που δημιουργείται τη στιγμή που τον παρατηρεί ο παρατηρητής ή «αισθητήρας». Δηλαδή εμείς με τις αισθήσεις μας. Εμείς που στην αρχή, την πρώτη στιγμή της γέννησής μας, έχοντας μέσα μας την ψυχή μας, έχουμε εισέλθει σε έναν αόρατο και μη αισθητό (ακόμη) κόσμο. Με μοναδικά αρχικό όργανο την ψυχή μας, αρχίζουμε να «σκανάρουμε» το περιβάλλον μας στέλνοντας παλμικά ενεργειακά σήματα παντού. Τα σήματα αυτά, αντανακλούν πάνω στην αντίστροφη ροή της συνειδητότητας και παράγουν ένα εικονικό σήμα το οποίο εμείς καταγράφουμε σαν πληροφορία για το περιβάλλον που σκανάρουμε. Αυτό το σήμα όμως, αν και είναι ψευδές κι αλλοιωμένο, καταγράφεται στη συνείδησή μας σαν αληθινό. Τι σημαίνει αληθινό; Σημαίνει ότι η ενεργειακή πληροφορία αυτή, καταγράφεται από το σύστημα των αισθήσεών μας σαν ήλιος, βουνό, θάλασσα, ουρανός, γονείς… Εμείς τότε αρχίζουμε να βλέπουμε, να ακούμε, να ακουμπάμε κάπου, να αισθανόμαστε τα στερεά, τα υγρά τα αέρια, το σώμα και τη μυρωδιά της μητέρας μας…
Και τι άλλο; Τώρα έρχονται τα σημαντικά… Διότι άσχετα με αυτό που θεωρούμε ίσως, οι πρώτες πληροφορίες είναι καταστάσεις και όχι σχήματα… Καταστάσεις όπως οι έννοιες προστασία, υποταγή, εμπιστοσύνη, εξάρτηση, αποδοχή, αυστηρότητα… Οι πρώτες καταστάσεις που βιώνουμε, πριν ακόμη αντιληφθούμε σχήματα και πράγματα, είναι έννοιες… Έννοιες, στις οποίες τώρα έχουμε δώσει λέξεις και τις διαβάζει ο αναγνώστης και καταλαβαίνει τι λέμε… Αντιλαμβάνεται ο κάθε ένας μας, τις έννοιες που μόλις διάβασε σε λέξεις… Τώρα όμως, σήμερα… Με αυτό το μορφωτικό επίπεδο και την πείρα που έχει αποκτήσει από τη ζωή καταλαβαίνει για τι πράγμα γράφω…
Θα ήθελα όμως, να κάνει ο κάθε ένας από εσάς, μια αυτόματη στροφή στο χρόνο και να πάει στις πρώτες στιγμές ενός βρέφους για να προσπαθήσει να κατανοήσει, πως εκείνο, κατορθώνει τελικά και δημιουργεί την πρώτη του συνείδηση… Θέλω να το σκεφτείτε λίγο πριν προχωρήσετε… Ένα βρέφος ολίγων ωρών, αρχίζει να αντιλαμβάνεται τον κόσμο με έννοιες και όχι με σχήματα…
Αυτό συμβαίνει και με τα πέντε λειτουργικά μας αρχεία ΤΗΝ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ, που δημιουργεί την πεποίθηση της ταπείνωσης, ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ, που δημιουργεί την πεποίθηση του ελέγχου, ΤΗΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑ, που δημιουργεί την πεποίθηση της απόρριψης, ΤΗΝ ΔΥΑΔΙΚΟΤΗΤΑ, που δημιουργεί την πεποίθηση της εξάρτησης,ΤΗΝ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ, που δημιουργεί την πεποίθηση της αδικίας, όπως θα δούμε στις συνεχείς αναρτήσεις.
http://eistoepanoidein.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου