Ο ΙΕΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

...ο πόλεμος λοιπόν, είπαμε, είναι πράξη απελπισίας, που δηλώνει συσσώρευση πολλής αταξίας, γιατί δεν έχουμε επέμβει με επιμέρους αγώνες...Έχει σαν στόχο, την τάξη.....Ο πόλεμος έχει πάντα και μόνο σκοπό και στόχο την ειρήνη. Δηλαδή την τάξη και την αρμονία...Ο πόλεμος γίνεται από τον άνθρωπο, για να εγκαθιδρύσει την ειρήνη. Εντελώς αντίθετα από ότι πιστεύουμε. Και γι αυτό ο πόλεμος θα έπρεπε να λέγεται "ιερός πόλεμος".
...Κι ο αντίπαλος κατά τον ίδιο λόγο, είναι ιερό πρόσωπο...και του οφείλουμε άπειρη εκτίμηση, θαυμασμό και αγάπη...
..Αν δεν νιώθουμε αυτή την αγάπη, τότε θέλουμε να τον νικήσουμε...Κι αυτό σημαίνει ότι δεν είναι αυτός ο πραγματικός αντίπαλος που χρειαζόμαστε για την ανάπτυξή μας, ούτε αυτός είναι ο ουσιαστικός αγώνας που έχουμε να κάνουμε...Κάνω αυτή τη λανθασμένη επιλογή γιατί αντιστέκομαι ακόμα στην ανάπτυξή μου και δεν θέλω να εγκαθιδρύσω τάξη. Έτσι, αυτή η αναμέτρηση, αυξάνει την αταξία μου. Ακόμα κι αν κερδίσω, έχω χάσει...
...
ΟΤΑΝ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝΑΜΕΤΡΗΘΟΥΜΕ ΜΕ ΕΝΑΝ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΠΟΥ ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ ΚΙ ΑΓΑΠΑΜΕ, ΤΟΤΕ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΕΙ ΤΗΝ ΤΑΞΗ. ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ.
Εδώ να ξεχάσουμε ό,τι ξέρουμε για τον αγώνα και τη νίκη και να αφήσουμε να γεννηθεί μια απάντηση, να έρθει μόνη της:
ΕΠΕΙΔΗ ΣΕΒΟΜΑΙ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΑΛΟ, ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΩ. ΕΦΟΣΟΝ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΜΟΥ, ΕΥΕΡΓΕΤΗΣ ΜΟΥ...ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΙΣΩΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟΣ ΑΠΌ ΜΕΝΑ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΑΔΥΝΑΜΟΣ...
Εφόσον είναι συνεργάτης μου, θα συγκεντρωθώ στον αγώνα που έχω να κάνω. ΑΝ ΕΠΑΝΑΦΕΡΩ ΤΑΞΗ ΘΑ ΕΧΩ ΝΙΚΗΣΕΙ..ΑΥΤΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΝΙΚΗ ΜΟΥ.
Κι ούτε είναι εμπόδιο ό,τι συμβεί και στο φυσικό κόσμο, γιατί στην υλική αναμέτρηση με το σώμα ή τα όπλα, κάποιος θα νικήσει και κάποιος θα νικηθεί...ΓΙΑΤΙ...ΕΙΤΕ ΝΙΚΗΘΩ, ΕΙΤΕ ΝΙΚΗΣΩ ΣΤΗΝ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ, ΕΧΩ ΚΕΡΔΙΣΕΙ:
 Αν νικηθώ, δεν νιώθω καθόλου χαμένος ή μειωμένος, γιατί νικήθηκα από κάποιον που σέβομαι και αγαπάω. 
 Αν πάλι νικήσω, δεν νιώθω καθόλου υπερηφάνεια ούτε έπαρση, γιατί νίκησα κάποιον πολύ δυνατό, που σέβομαι και αγαπώ...Το να νικήσω ή να νικηθώ, έχει την ίδια σημασία, τη μέγιστη σημασία, την ένδειξη ότι εγκαθιδρύσαμε την τάξη και συνεχίζουμε την ανάπτυξη..
Και τι είναι τάξη και τι αταξία; Τι αρμονία και τι δυσαρμονία; Η ενότητα, το Ένα, είναι η αρμονία και η τάξη...

Ο αγώνας λοιπόν γίνεται για να αντιληφθούμε την ενότητα.Τα πράγματα εντάσσονται στην ενότητα την οποία ανήκουν. Στα πλαίσια του φυσικού κόσμου γίνονται πολλά, όμως αφού εκπέμπονται από το Ένα, θα πρέπει να παραμένουν ενωμένα ουσιαστικά...'Όταν, βλέποντάς τα πολλά, τα θεωρώ διαφορετικά και χωρισμένα, αυτό εγκαθιδρύει αταξία, δυσαρμονία...Κι αυτό γίνεται τόσο με τα διαφορετικά και πολλά έξω από μένα, όσο και με αυτά μέσα σε μένα...
π.χ. ο νους και η καρδιά, το σώμα και το πνεύμα, αν νομίζω ότι είναι χωριστά πράγματα, εγκαθιδρύω δυσαρμονία μέσα μου...Δεν συνεργάζονται και δεν αναπτύσσομαι...
Το ίδιο και έξω από μένα. Αν πιστέψω, πως εγώ κι ο αντίπαλός μου, είμαστε ξεχωριστά πράγματα κι όχι ένα, η αταξία εγκαθιδρύεται και μετ'α πρέπει να αγωνιστώ για να ενωθούμε...Η ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΩΝ ΣΤΟΝ ΠΟΛΛΑΠΛΟ, ΦΥΣΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΕΙΝΑΙ Η ΤΑΞΗ ΠΟΥ ΠΕΤΥΧΑΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ..